پلن بی

یه توضیح اجمالی پیرامون این فرایند اپلای میدم بد نیست.

اول از همه باید بری تافل بدی ! که خوب این فرایند شامل این میشه که بری سر کلاساش و رایتینگ و ریدینگ و این خزعبلات رو تمرین کنی ! نسبتا فرایند طاقت فرسایی هست. مخصوصا برا کسایی که خیلی skill زبان خوبی نداشته باشن. با مکافات و مبلغی هنگفت، چیزی در حدود 800 هزار تومن برای کلاس تافل ثبت نام کنی و یه قرص آرام بخش بخوری بری سر جلسه که دست و پات بندری نزنن ! واقعاً ترس داره ! یه نمره ای میگیری و بهت خبر میدن که هنوز تمام نشده باید بری یه آزمون زبان دیگه ای هم بدی که اون درجه سختی اش به مراتب بیشتر از این آزمون کذا است.

جمع میکنی بار و بندیل و میری GRE هم شرکت میکنی ! با لغات سختش که مثه خر فقط باید بشینی لغت حفظ کنی. تا به اینجا ما تا ماه دسامبر پیش رفتیم جلو. حالا طی این فرایند هایی که داری انجام میدی به صورت پارالل هم باید به استادهای واقع در بلاد فرنگ Email بزنی که ! آقا من تو را I love you، و فیلد کاری من کُپ فیلد کاری تو هست. بیا من و بگیر و خلاصم کن... استاد هم یه نظری در رزومه نسبتا پر پیمون حقیر میندازه و میگه حالا تو پول اپلیکیشن فی رو بده ! بعد من ببنیم چی میشه. شایان ذکر است که همین فرایند پیدا کردن استاد و میل زدن و منتظر جواب میل دادنشون خیلی فرسایشی هست.

جواب آزمونات اومده دیگه ! دانشگاه هایی که باید اپلای کنی هم میدونی کجاهاست. حالا باید مدارک لازم رو براشون پست کنی و مبلغی در حدود 110 دلار به طور میانگین به هر دانشگاه هم بدی. آخ که کمر شخص در این مرحله میشکنه ! فلذا اینجانب به سه دانشگاه از بلاد کفر اکتفا کرده و از فرستادن مدارک به مابقی دانشگاه ها خود داری مینمایم. نقطه سر خط

حال باید مثه بز اخوش هر روز میل هاتو چک کنی و دوباره به استادای همونجاهایی که اپلای کردی میل بزنی بگی ! آقا ناموسا من رو بگیر من پول اپلیکیشن فی رو دادما ! بیا خر شو من رو بگیر

همینجوری که ناامید داری برا خودت گشت و گذار میکنی یهو میبینی یه استادی بهت میل میزنه میگه آقا من تو رو میخوام ! برق پیروزی میفته تو نگاهت، میگی دیگه تمام شده ! من شاخ اپلای رو شکستم. استاد یه زمان برا اسکایپ میذاره..و تو هم با کلی اضطراب میری که سوالاش رو جواب بدی... حالا کاری به این قضیه ندارم که سوالای استاد جملگی از درس های کامپیوتری بود و من هم از خلاقیت ام استفاده کردم که شد آن چه شد.

از بین 15 نفر قبول میشی و فاندت میاد و ... مدارکی هم که نیاز داری برات میفرستن ! حالا نوبت میرسه که سفارت

با مشقت و سختی یه تایم سفارت میگیری ! یعنی جوری که برای این تایم مجبوری بیداری بکشی روز و شب و همیشه سیستم در حال چک کردن وقت سفارت باشه ... تهش میگیری ! ایول تو یه گرگی که تونستی خودت وقت سفارتت رو بگیری. دمت گرم

میخوری به ارتحالی دی و قیمتای تور های ارمنستان میره بالا ! هواپیما میگیری و میری اونور ! یه نفره ! آخی ... بچه 22 ساله یه نفره غریب پا شده رفته اونور .... بدون تور

وقت سفارت ! مثه سگ اضطراب داری ! فقط مالتی درجا میخوای چون میدونی که ریگی به کفشت نیست و کیس پاکی داری ... ولی خوب دست روزگار میاد میزنه پس کله حقیر و میریم تو فرایند پر فتوح کلیرنس

3 ماه از اون زمان میگذره و اونا بر این باورن که من هنوز پاک نشدم ! وقتی از بچه های سه جون فقط تو میمونی خیلی درد داره
ولی درد اصلی اینجاست که وقتی امروز 150 نفر اعلام میکنن باز هم تو توش نیستی ! با یه حساب سر انگشتی به این نتیجه میرسی که کلا زیر 30 نفر موندن که کلیر نشدن ... کلیر شدنی که تهش ویزات سینگله ...

بعد کم کم به این نتیجه میرسی که باید یه پلن B برا زندگیت داشته باشی ... هم اکنون نیازمند plan B میباشم ... یه چیزایی برا خودم چیدم که انشالله اگه دفعه بعدی پست بذارم میگم چیه

حدیث داریم که میگه : الخیرُ فی ما وَقَع ... دیگه هر چی شد شد ...

ولی این رسم قضیه نبود که زحمات من اینجوری پایان پیدا کنه