باز آمد بوی ماه مدرسه

این پست رو تقدیم میکنیم به دوست بلاگ نویسمون که تحت تاثیر کار ! اونم بلاگ رو آپدیت میکنه ! دمت گرم

من هیچ حس خاصی نسبت به اول مهر ندارم ! جان تو ! اصن وقتی بهم میگن اول مهر یه چیز تو مایه های 22 بهمن بهم دست میده ! تو مایه های خوب چه کار کنم ؟ باس کاری کنیم ؟ ....

ولی چیزی که هست اینه که من همیشه از نو ظاهر شدن خوشم میومد ! یعنی این تجربه خرید لوازم التحریر و لباس و کفش و ... برام جالب بود. من این وسط توی پرانتز هم بگم که من هیچوقت برای اول مهر کفش نخریدم ! انقدر بچه عاقل، قانغ، سر به زیر و جیگری بودم !
من حتی روپوش سرمه ای رنگ ام رو هم دوست داشتم ! با موهای چتری که میرفتم مدرسه و هر معلم جدیدی که میومد یه نظر بهم مینداخت بهم میگفت : پسر تو اسمت چیه ؟ موهات چقدر قشنگه !!! البته اون موقع نه این که عاقل بودم و دایره لغتیم هم زیاد نبود ! باید جواب میدادم: "قابل نداره ! قیچی کنم براتون" ... . ولی خوب سرخ میشدیم پخته میشدیم میسوختم از فرط خجالت.

یه آبخوری داشت این مدرسه ابتداییمون ! کلا محل دعوا بود ! یه عده با دست میرفتن آب میخوردن که ناظم کما کسی که از مشربه از گوه، آب خورده باشه یکی میزد پس کله اش و میگفت ! پسر با لیوان بخور بهداشت رو رعایت کن و ... !!! منم مثل بچه مثبت های چاپلوس به عنوان شخص ثالث قضیه میرفتم با لیوان آب میخوردم و در نگاه اون ناظم دنبال " لبخند همراه با سرتکان دادن تایید" بودم.

دغدغه های اون موقع همه از جنس مشق بود! مشق شب ! املای شب... تمرین های تو دفتر پوست کلفت ریاضی. آخه میدونی چیه ! ریاضی درس مهمی بود. باید دفترش نسبت به سایر درس ها فرق داشته باشه. دفتر فانتزی هم دنیایی بود برا خودش ! یادمه اوایل خیلی مد نبود !! حداقل برا ما پسرا که اینطور بود ! همه از این دفتر تعاونی های نخراشیده داشتن که اوایل جوگیروار ! با خطکش براش حاشیه گذاری میکردن که مبادا قلم را زیادی بر پهنای برگه بگسترن ( نویسنده در حال سرفه به منظور باز کردن گلو است. )

تمام فکرمون به اون زنگ ورزش که یدونه تو هفته بود پین شده بود. ورزش های کودکانه ای که داشتیم صفا و حال خودش رو داشت! توپ اون موقع یه وسیله ای برا سرگمی نبود ! یه مفهومی بود تحت عنوان آزادی از بند درس ! یه چیز تو مایه های حُر تو داستان کربلا ! اینقدر ثقیل و پر مفهوم اصن. این مدرسه یه تایم هایی تحت عنوان bonus time هم داشت به این صورت که میدیدی 5 دقیقه از کلاس گذشته ! بعد معلم نیومده ! ناظم کله مبارک رو میکرد تو کلاس، میگفت: معلمتون این زنگ نمیتونه بیاد ! این توپ رو بگیرین برین بیرون ! آقاااا این حالت، یه حالت رویایی بود ! یه چیز تو مایه های برنده شدن برای لاتاری ... آره در این اُردر میتونین به این قضیه نگاه کنین. هر چی بود گذشت ! حالا من نمیخوام مباحث راهنمایی و دبیرستان رو اینجا براتون جراحی کنم ! به همین چیزا بسنده کنین.

من ابتدایی 6 ساله رو تمام کردم ... با تمام بچه مثبتیم

من راهنمایی 3 ساله رو هم تمام کردم ... با تمام شیطنت های مارموزانه ام

من دبیرستان 4 ساله و همراه با کنکوری نسبتا موفق تمام کردم ... با تمام عزمی راسخ همراه با روحیه leader طور وار.

من کارشناسی 4 ساله رو هم تمام کردم .... با تمام مصیبت ها و فراز و نشیب هایی که داشت

اکنون که قلم رو از عرصه کیبرد برمیدارم یه دانشجوی بدبخت در مقطع کارشناسی ارشدم که دلمان چقدددددددددددر برای آن دوران نه چندان مبهم تنگ شده است. برای دیسیپلین مدرسه ! برای محدودیت هاش ! برای کوله پشتی های بدون لپتاپ ! برای فضای تک جنسیتی با صفاش ! برای دغدغه های تک بعدی که کنکور بود ! برای صدای زنگ کلاس ها دلمان تنگ شده است.

+(من) خیلی زود بزرگ شدییییییییییییم.
- (مهمون های دست آموز رامبد جوان ) خییییییییلییییییییی